ŁUCZNIK

Łucznik...

Mam namiętny romans z Łucznikiem! Prezent od babulki mojej kochanej- ŁUCZNIK! Ogarnęła mnie pasja tworzenia.

Hmm... to nie takie proste jak mogłoby się wydawać. Jest igiełka, jest niteczka, jest pedał i jedziemy, a tu DUPA! Jak się przyglądałam wyczynom mojej mamy wyglądało to banalnie- JA zaczęłam od instrukcji, którą przeczytałam od dechy do dechy. 

Oczywiście standardowo towarzyszył mi burdel na kółkach. Zawsze coś się gdzieś wala! I w tym wszystkim ja i instrukcja. Zajarałam się ostro. Już za mną pierwsze Antkowe galoty uszyte od zera,  ale i jedne przerobiłam. Zwężałam też spodnie dla P. Idę jak burza! Ale szczerze! Nie będę się jeszcze tym chwalić, bo raczej nie ma czym. Jestem niecierpliwa, szybko mnie coś irytuje, chciałabym żeby wszystko zrobiło się SZYBKO! a tak się nie da! Dobre zajęcie, przy którym może uda mi się tą cierpliwość wyćwiczyć. O ile P. wytrzyma :P

Kolejna przełomowa sprawa: wchodzimy z P. na nowy lewel żywieniowy. KONIEC WCIĄGANIA CO POPADNIE! Rozpoczynamy etap SLIM! Oczywiście nie mam tu na myśli restrykcyjnej diety cud, ale chcemy zmienić nasze złe przyzwyczajenia. Przede wszystkim więcej warzyw! Więcej przetworów z pełnego ziarna. Ostatnio zrobiłam nawet ciasto marchewkowe z mąki żytniej zamiast pszennej i z miodem zamiast cukru. Wyszło pycha. Nikt nie ma zamiaru się katować, ale zmiany potrzebne są! 

Przez weekend również opiliśmy się fenomenalnym sokiem, własnej roboty z marchwi i jabłek. Mój smak dzieciństwa! Duża porcja witamin. P. dodatkowo rozpoczyna intensywny program ćwiczeniowy. Plan jest ambitny- bieganie (brrrrr- nienawidzę). Ja oprócz spacerów, inne zajęcia gimnastyczne przełożyłam na wiosnę. Zwalę na zalecenia lekarza, który RACZEJ z dużym wysiłkiem fizycznym i przede wszystkim jakimikolwiek ćwiczeniami mięśni brzucha wstrzymałby się do wiosny! OK! To się wstrzymuję.

Na koniec dzisiejszej rozprawki oczywiście ANTOOOONIOOOO :*